GELDERMALSEN - Het vanuit Geldermalsen opererende muziektijdschrift Heaven viert zijn zilveren jubileum. Hoofdredacteur Eric van Domburg Scipio is al sinds de oprichting betrokken bij het blad. “We voeren ons beleid meer als liefhebbers van muziek dan als marketingstrategen.”
Tussen grote titels als Oor en Soundz weet Heaven zich al 25 jaar staande te houden. “We spreken mensen aan die geïnteresseerd zijn in de randverschijnselen, de meer onontdekte hoekjes van de muziek,” zegt Eric hierover. “We schrijven over wat alternatievere onderwerpen dan constant de oude helden te vereren. Een kwart van onze inhoud bestaat uit folk en roots.”
Restyling Ondanks dat Heaven al 25 jaar eigenwijs is en een eigen koers vaart, is het tijdschrift per het volgende nummer aan een relatief grote verandering toe. “De opmaak gaat een ingrijpende restyling tegemoet. Iemand anders gaat dit op zich nemen en dat gaat gepaard met het uitvoeren van andere ideeën qua grafisch ontwerp.” Het muziektijdschrift is ontstaan doordat Eric, zijn vrouw en een aantal muziekkornuiten aan het hobbyen waren op dat vlak. “Mijn vrouw en ik kochten in onze studententijd onze lp’s bij het Platenmanneke in Utrecht,” zegt Eric terugblikkend op het ontstaan van Heaven. “Toen had je alleen Oor en daar konden we niks mee: te veel ‘gekke’ artikelen. Dus dachten wij dat we het dan maar zelf moesten gaan doen.”
Studentenkrant Eric is toen begonnen met Heaven als een soort studentenkrant. “Later is Rob Riseeuw erbij gekomen en is hij ons gaan financieren omdat hij het blad inhoudelijk interessant vond. Hij zorgde ervoor dat wij Heaven op de markt konden brengen, terwijl wij wel alle vrijheid hielden om het naar eigen inzicht in te vullen.” In het Nederlandse taalgebied is er minder keuze aan ontwerpen. Een buitenlandse titel als Mojo zit dichter bij het vuur. Dit geldt ook voor het Nederlandse Lust for Life, hoewel die laatste ook veel ouwe-jongens-krentenbroodverhalen publiceert.”
Hoogtepunten Erics persoonlijke hoogtepunten in 25 jaar Heaven zijn de interviews die hij had met Joe Jackson en met John Cale van The Velvet Underground. Dat vond hij ‘erg leuk’. “Wat ik ook – doorlopend – leuk vind is om in de recensies platen te bespreken die, althans voor mij, eeuwigheidswaarde hebben. In het eerste nummer van ons blad had ik Eva Cassidy. Zij was toen nog totaal onbekend en nota bene al overleden. Dat is een zangeres met een bijzondere en unieke stem. We waren trouwens ook de eerste met een interview met The White Stripes.”
Dieptepunten Als dieptepunten noemt Eric de overlijdens van twee gewaardeerde medewerkers. Als eerste Geert Hendriks. “Hij was de drijvende kracht achter het tijdschrift om het wat journalistieker te maken. Hij heeft ons de stap van hobbyisme naar professionaliteit laten nemen. Dat was een aderlating. Hij heeft er ook voor gezorgd dat er meer jongeren bij het blad betrokken raakten.” Ook het overlijden van één van de mannen van het eerste uur, Paul Stramrood, heeft Eric diep geraakt. “Hij heeft tot een jaar of drie geleden nog als eindredacteur gefungeerd. Hij was een wandelende muziekencyclopedie. Hij maakte van blaadjes onsamenhangende aantekeningen een soepel leesbaar verhaal.”
Onderwerpen De hoofdredacteur komt aan zijn onderwerpen door veel te lezen. Hij is er iedere dag mee bezig om websites af te struinen naar goede en bruikbare ideeën. “De grootse uitdaging voor ons is om relevant te blijven als papieren muziekblad,” zegt hij hierover. “We verschijnen tweemaandelijks, dus we lopen achter op de actualiteit. Dat is het terrein van de digitale media geworden.” Eric wil er sowieso mee doorgaan zolang hij er plezier in houdt. “Ik word eind april 65. Vroeger was dat tijd voor je pensioen. Zelf heb ik nog steeds het gevoel dat ik er bovenop zit. Op wat interessant is. Zo lang dat zo blijft, ga ik ermee door.” Radio maken Naast zijn bezigheden voor Heaven maakt Eric iedere week één uur radio. “Dat is in feite een weerslag van het blad in een uitzending op pinguinradio, een internetstation met een omvangrijk luisterpubliek. Daar komt veel leuke respons op.”